باخاف امشى فى بستان ورد

باخاف
باخاف امشى فى بستان ورد
شوك الورد يجرحنى
اخاف امشى فى ضوء القمر
القى الضلمه تملى المكان
اخاف اقول كلمه
يفهموها بمعنى تانى
اخاف اصرخ القى
الصرخه جوايا محبوسه
باخاف اضحك القى الدموع
مليانى اصبحت فى كل شىء
القى العكس هو اللى يحصل لى
بقلمى

بنت مصر

قرات في حرفك وفاء للحب

فيه طهر الحب ونقاء قلب

كلماتك تأبى الا وا تلامس الاحساس
ونعيش معها
وتنسكب الروح بين السطور

لقد مررت من بستان ازهارك
وعبق اريج انفاسك في بوحك

وقطفت وردة من الحب الصادق
لاحفظها في دفاتر ذكرياتي
لتكون رمزا لوفاء الحب

سيدتي